بازی‌های نقش‌آفرینی, تحلیل و نقد بازی

بازی Demon’s Souls نقد و بررسی

مثل بقیه قسمت‌های مجموعه souls جذابیت بازی Demon’s Souls به این است که یک اکشن RPG هست که هم به مبارزه‌های سخت، فکری و با حساب‌کتاب و هم به کاستومایز کردن عمیق شخصیت بازی خودش افتخار می‌کند. در مبارزه هر کاری بکنید ریسک و خطر خودش را دارد، چه بخواهید اتک بزنید و جانتان را به خطر اندازید و چه بخواهید دفاع کنید و یک قسمت از استامین‌تان را از دست بدهید تا زیادی آسیب نبینید.

نحوه مبارزه در بازی Demon’s Souls

در دیمن سولز بیشتر از عکس‌العمل سریع، نیاز دارید تصمیم‌های شما چه در مبارزه و چه در بیرون از مبارزه هوشمندانه باشند. تصمیمات درستی که سر گذراندن چالش‌های سخت از آن یاد می‌گیرید آن‌قدر حس رضایت خفنی را به شما می‌دهد که دربازی‌های دیگری مثل آن پیدا نمی‌شود. درست است که دیمن سولز نقطه شروع مجموعه سولز برای ژانر فرعی اکشن RPG بوده ولی دلیل اصلی برتری آن نسبت به دارک سولز (Dark Souls) تفاوت‌های آن است؛ به‌جای اینکه یک جهان باز پیوسته داشته باشیم، دیمن سولز به 5 عدد جهان مجزا تقسیم‌شده است که هرکدام آن‌ها چالش‌های خاص خودشان رادارند. همه لول‌ها سخت هستند ولی به شکل‌های مختلف و نه‌فقط به دلایل ساده و تکراری مثل قوی‌تر بودن دشمن‌ها و این‌طور چیزها…

جهان‌های متفاوت و جذاب بازی Demon’s Souls

در جهان اول یک دشمنی خطرناک وجود دارد که همه پل‌هایی را که باید از آن‌ها عبور کنید آتش میزند و شما باید آن را بعداً شکست دهید، در جهان دوم باید با موجوداتی بجنگید که بیشتر سلاح‌ها روی آن‌ها اثری ندارد، در جهان سوم باید راهتان را از بین دخمه‌های پرپیچ‌وخم پیدا کنید که داخل آن‌ها یک سری Mined player یا همان سلاخ ذهن وجود دارند و می‌توانند شمارا دریکی یا دوضرب از بین ببرند، در جهان چهارم راستش را بخواهید همه‌چیز، همه‌چیز در جهان چهارم وحشتناک هست و در جهان پنجم یک گله مردنی و بدردنخور هستند که بی‌کله به شما حمله می‌کنند و البته دریاچه سم هم نباید یادتان برود.

نکته خوب آن در اینجاست که ساختار دیمن سولز باعث می‌شود که هر پلیت روم حس متفاوتی را به شما بدهد، به دلیل اینکه در هر جهان می‌توانید به یک روش تازه بازی را ادامه بدهید. می‌توانید در بازی مسیرهای جدید درست کنید و وسط راه اسلحه و آیتم‌هایی را که بیشتر به کارتان می‌آید را بردارید. این انعطاف‌پذیری بازی دیمن سولز هست که آن را شدیداً از بقیه بازی‌های سولز متفاوت می‌کند. اضافه کنم که دیمن سولز چند تا از به یاد ماندنی‌ترین باس‌ها را در بین بازی‌های فرام سافت ور (FromSoftware Inc) دارد که قطعاً ازنظر فنی هم چند تا از جالب‌ترین آن‌ها نیز هستند.

در مورد خیلی از آن‌ها انگار می‌خواستند ببینند که در طراحی باس ازنظر خلاقیت تا کجا می‌توانند پیش بروند؟! البته همه آن‌ها موفق نیستند، مثلاً مبارزه با دراگون گاد (Dragon God) که در ورژن سال 2009 باس ناجور و بدی بود و گیمر را ناامید می‌کرد و این حتی در ریمیک برای کنسول PS5 هم پیشرفتی نداشته است ولی بقیه آن‌ها مثل نبرد داستانی و احساسی محور جلوی میدین آستریا (Maiden Astraea)، یا جنگ جانانه مقابل استورم کینگ (Storm King) که در آن عین داستان ایکس کالیبور (Excalibur) باید یک شمشیر را از رو زمین بردارید و همه اعصاب خوردی خود را بریزید بر روی این سفره‌ماهی نکبتی که چندین ساعت تمام زندگی شمارا جهنم کردند، خوب هستند، بله این جنگ‌ها خدایی محشر هستند.

نقد گیم‌پلی بازی Demon’s Souls

اگر بخواهیم گیم پلی را در نظر بگیریم ریمیکی که بلوپینت (Bluepoint Games) درست کرده تقریباً مشابه بازی قبل هست ولی با همه تفاوت‌هایی که دیمن سولز نسبت به بازی‌های مجموعه سولز دارد به‌اصطلاح آش دهن سوزی هم نیست، بعضی از جاهای آن آن‌قدر تکراری هستند که به‌اصطلاح جان به لب‌های شما می‌آورد و یک‌طوری حس می‌کنید که الکی وقت تلف کردید. بازی تا حدودی به فارمینگ، هم برای گیاه شفابخش و هم برای آپگرید 16 نوع مختلف تجهیزات اسلحه‌تان وابسته است. دارک سولز (Dark Souls) برای حل این دو مشکل اولی را با معرفی استاتوس فلسک (Estus Flask) و دومی را با ساده کردن سیستم آپگرید سلاح حل کرده بود.

ولی گل سرسبد تغییرات لیست بلندبالای آپگریدهای کوچک کیفیت زندگی هست که باعث می‌شود که حتی فکر آن به سرم نزند که حتی بخواهم دیمن سولز را روی PS3 بازی کنم، خیلی تعداد آن‌ها زیاد هست ولی خوب این‌ها جزو آن‌ها هستند 1- کمربند ابزار 2- توانایی استفاده از آرک استونزها (Archstones) مثل آتش‌بازی و یا ریست کردن دشمن‌ها بدون اینکه مجبور شویم به نکسوس (Nexus) برگردیم 3- توانایی دیدن ماندگاری اسلحه در حاد 4- توانایی آیتم بعدی که به آن مجهز شدید و همه این‌ها در فضا با منوی رابط کاربری ساده‌تر و تمیزتری که البته برای سادگی و خوانا بودن آن سبک منحصربه‌فرد ویژوال که در بازی اصلی وجود داشت را فدا کردند.

جعبه ذخیره‌سازی

تازه می‌توانید بدون اینکه به نکسوسبروید، آیتم‌ها را می‌توانید بفرستید به جعبه ذخیره‌سازی خودتان که این خیلی کار را راحت کرده است. باور کنید اولین باری را که این‌چنین چیز را در صفحه‌نمایش خودم دیدم اشک شوق ریختم، ای‌کاش سازنده‌های بازی یک‌راهی برای توضیح مکانیسم حمله و دفاع در بازی به تازه‌کارها پیدا می‌کردند. ولی اگر این ایرادهای کوچک را کنار بگذاریم، بلوپوینت بدون تغییر دادن هسته اصلی گیم پلی در آپدیت کردن دیمن سولز با استانداردهای به‌روز دنیا خیلی خوب کارکردند. 5 ثانیه زمان لود شدن داریم و برای بازی دیمن سولز که داخل آن‌همه باید منتظر مرگ باشید و فارمینگ انجام بدهید خیلی زیاد هم نیست و در واقع سریع و بسیار قابل قبول هم است. کنترل دوال‌سنس (DualSense) از دوال‌شاک 3 (DualShock 3) خیلی بزرگ‌تر است که همین باعث می‌شود نتوانید خیلی راحت دسته را به حالت کامل در دست بگیرید که اتفاقاً در چنین بازی این روش خیلی به کار می‌آید، ولی بعد از 9 ساعتی که طول کشید بازی را تمام کنم دیگر دست‌هایم به آن عادت کرده بود.

به‌عنوان یکی از اولین بازی‌هایی که فقط بر روی PS5 در دسترس هست تعجبی ندارد که تصاویر دیمن سولز هوش ازسرتان ببرد. توجهی که به جزئیات شده حرف ندارند. از حالت چهره دشمن NPCها گرفته تا خونی که بر روی وسایل پاشیده می‌شود و عکس‌العمل هر چیزی که در بازی به حضور فیزیکی شما نشان می‌دهد. تا صبح می‌توانم از جذابیت‌های آن‌ها برایتان بگویم. کلاً این بازی یک‌طوری نمایش قدرت PS5 هست و نشان می‌دهد که اگر اول کار این‌چنین بازی خفنی بیرون آمده آینده از این جذاب‌تر خواهد بود. بلوپوینت قطعاً در سبک هنری و ساند ترک (Soundtrack) آزادی عمل بیشتری نسبت به گیم پلی داشته است و البته همه این تغییرات به مذاق بنده خوش نیامدند ولی از بیشتر آن‌ها راضی بودم.

دو نوع ویژوال مد (Visual Mode) وجود دارد که یکی از آن‌ها به شما تجربه 30 فریم بر ثانیه در Tru4K را می‌دهد و آن‌یکی هم مد 60 فریم بر ثانیه در 1440p ارتقاءیافته است که تصویر آن‌یک دست و صاف است. من شخصاً خودم فریم ریت برایم خیلی مهم است برای همین ترجیح بنده حالت Performance هست که خود آن‌هم معرکه است. حالت مالتی پلیر ناهم‌زمان که شاخصه اصلی بازی‌های سولز به‌حساب می‌آید، من یک‌طورهایی آن‌قدرها با آن حال نمی‌کنم، هر بار سعی کردم PVP بزنم کلی معطل شدم و نتیجه مثبتی نگرفتم و آخرش قید مالتی را زدم.

رأی نهایی

گروه بلوپوینت پروژه سنگین ریمیک کردن یک بازی با 11 سال قدمت و هوادارهای دو آتیشه آن‌ها را بر عهده داشته‌اند و می‌خواستند که هم ازنظر ظاهری و هم ازنظر عملکرد اولین بازی باشد که کاملاً برای این نسل جدید کنسول‌ها ساخته‌شده است و در این کار هم کاملاً موفق بودند. دیمن سولز حرف ندارد و شدیداً از ورژن PS3 آن بهتر است نه‌فقط برای قدرت گرافیکی PS5 بلکه به لطف تغییرات هوشمندانه در کیفیت بازی و ریزه‌کاری‌های دیگری که جنبه‌های روی اعصاب بازی را از بین برده است آن‌هم بدون اینکه چالش‌های بی‌رحمانه آن، جنگ‌های پر از معما با باس‌ها و سبک آن‌که دلیل اولیه موفقیت اصلی بازی بوده، دستخوش تغییر شود.

در انتها بازی ازنظر بنده نمره 9 از 10 را به خودش اختصاص می‌دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *